کتاب وابی سابی

توضیحات کتاب وابی سابی

   وابى سابى مفهومى در زيبايى شناسىِ سنتىِ ژاپنى است؛ جهان بينى اى بر پايه ى اعتقاد به ناپايدارى و زودگذرىِ جهان و پذيرش نقص ها. اين نوع تفكرِ زيبایی شناختی به عنوان يک نوع زيبايىِ "ناپايدار، ناتمام" توصيف مى شود.
   "وابى" به معناى "ستايش و زيبا ديدن اندوه، فقر و سادگى"، و "سابى" به معناى "ستايش و زيبا ديدن پيرى، كهنگى، تنهايى و دلتنگى" است. اين دو اصطلاح اغلب در كنار يكديگر و به صورت يک واژه (وابى سابى) به كار مى روند.
   تلاشِ بى امانِ ما براى رسيدن به پول، رابطه و موفقيت، اغلب به استرس، اضطراب و افسردگى منجر مى شود. اين جاست كه وابى سابى ما را به كمى تأمل و تفكر دعوت مى كند. جوهره و اساسِ وابى سابى در پذيرشِ نواقصِ جهان است.
   وابى سابى سه واقعيت ساده را تصديق مى كند : هيچ چيز دوام نمى آورد، هيچ چيز تمام نشده است، و هيچ چيز كامل نيست.
   درواقع وابى سابى به زودگذر بودن زيبايى، تغييرپذير بودن و ناكامل بودن طبيعت و ذات دنياى اطراف اشاره مى كند. فلسفه ى وابى سابى به ما مى گويد كه براى لذت بردن از زندگى نبايد منتظر كامل شدن و بى نقص بودنِ آن باشيم، چرا كه جهان زودگذرتر از آن است كه بتوانيم بسيارى از شرايط را دوباره تجربه كنيم.